Leszek Kazimierski

Z zawodu tłumacz. Absolwent filologii wschodniosłowiańskiej UJ. Trener i wykładowca. Uwielbia śpiewać po polsku, rosyjsku i po chorwacku. Występuje na recitalach kameralnych z repertuarem bardów polskich (Kaczmarski, Gintrowski), rosyjskich (Okudżawa, Malinin, Dolski, Makarewicz) i chorwackich (Bebek, Dragojević, Grdović, Thompson). Na stałe współpracuje z Konsulatem Republiki Chorwackiej w Krakowie w zakresie oprawy muzycznej organizowanych przez Konsula imprez kulturalnych.


Wiesława Kadyszawska

Z pochodzenia jest częstochowianką, wrocławianką – z wyboru.

Absolwentka polonistyki na Uniwersytecie Wrocławskim.

Śpiewa, jak mówi, od zawsze, choć (niestety) z przerwami powodowanymi poszukiwaniami tej jedynej drogi w życiu. Cokolwiek jednak zrobi, gdziekolwiek się znajdzie, zawsze wraca do śpiewania.

Za swój artystyczny debiut uważa występ w szkolnym przedstawieniu „Królowa Śniegu”, w którym zagrała tytułową rolę, mając… 6 lat 🙂 Pierwsze kroki na scenach muzycznych stawiała już w szkole podstawowej – biorąc udział w licznych konkursach, przeglądach i festiwalach piosenki harcerskiej, turystycznej, religijnej, a nawet… radzieckiej (takie to były czasy, że piosenka była radziecka, a nie rosyjska).

30 lipca 1989 roku zagrała swoją pierwszą mszę na organach w kościele. Zawód organistki wykonuje nieprzerwanie już 22 lata.

W szkole średniej (IX LO w Częstochowie) zaczęła śpiewać poezję. Była wielokrotnie nagradzana w Konkursach Poezji Śpiewanej na szczeblu miejskim i wojewódzkim. W roku 1991 otrzymała I nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Poezji Śpiewanej zorganizowanym przez VI Światowy Dzień Młodzieży. Rok później wystąpiła w spektaklu „Messis” („Żniwo”) prezentującym twórczość młodych artystów miasta Częstochowy, przygotowanym przez Częstochowski Teatr Dramatyczny im. Adama Mickiewicza.

W roku 2003 otrzymała I nagrodę na Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki Francuskiej w Lubinie. Jury przewodniczył sam Wojciech Młynarski. Na scenie towarzyszył jej doskonały zespół – Sławomir Dolata i Albert Stępień na gitarach klasycznych oraz Paweł Pudło na gitarze basowej. Przygotowany po festiwalu recital piosenek francuskich prezentowała w Lesznie, Zielonej Górze i Wrocławiu. Wystąpiła w koncercie „Mozaika głosów kobiecych” zorganizowanym w ramach „Dni Frankofonii”. Była gościem koncertu galowego Festiwalu Piosenki Studenckiej „Łykend”. Skład zespołu ulegał zmianom, oprócz mistrza gitary flamenco Sławomira Dolaty akompaniowali jej znani wrocławscy muzycy – Jakub Olejnik (kontrabas) i Marek Długosz (gitara).

WISŁAWA KADYSZEWSKA i STANISŁAW MARINCZENKO

Poznali się w październiku 2010 roku. Zgodnie twierdzą, że była to obopólna fascynacja od… pierwszego dźwięku.

Łączy ich prawie wszystko – od daty urodzenia (15 września), przez wspólne zainteresowania, pasje i fascynacje muzyczne, aż po tę samą wrażliwość i poczucie humoru. Oboje są językoznawcami i doktorantami Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego. W wolnych chwilach toczą dyskusje na temat… alternacji samogłoskowej, derywatów, kognitywnej teorii metafory i innych zagadnień filologicznych… 🙂

Efektem ich spotkania na gruncie muzycznym jest szeroko rozumiana piosenka literacka – mieszanka piosenki aktorskiej, poezji śpiewanej i piosenki autorskiej w układzie (najczęściej) „ona pisze, on komponuje”.

7 maja br. o godz.19 wystąpią w Ośrodku Działań Artystycznych „Firlej”. Koncert zatytułowany „Remanent” połączony będzie z promocją płyty pod tym samym tytułem.

 


Janusz Kasprowicz

Muzyk, kompozytor, autor tekstów. Jest twórcą, liderem, wokalistą i basistą zespołu Projekt Volodia, znanego m.in. z brawurowych aranżacji utworów Włodzimierza Wysockiego, wspólnych koncertów z Mirosławem Baką, transmisji w radiowej Trójce ze studia im. Agnieszki Osieckiej oraz występów podczas ważnych wydarzeń kulturalnych w całym kraju.

Specyficzna, męska, chropowata barwa głosowa Janusza Kasprowicza wprowadza słuchaczy w inne, odmienne od serwowanych przez większość stacji radiowych, klimaty muzyczne.

 

 

 

 

 


Igor Jelinek

Od 13 roku życia pasjonuję się grą na gitarze. Najpierw uczyłem się w szkole muzycznej w mieście Znojmo, w którym to w 1998 roku odbył się mój dyplomowy koncert, kończący pięcioletni cykl szkolnej edukacji. Tutaj spędziłem jeszcze rok, a następnie wyjechałem do Ostrawy. Od tamtej pory kontynuuję edukację we własnym zakresie, komponuję pieśni, piszę teksty. W okresie 2002-2004 występowałem jako solista i gitarzysta ostrawskiej grupy rockowej Icona. W latach 2005-2006 pracowałem w Sankt Petersburgu jako lektor języka czeskiego. W 2007 roku podjąłem lekcje śpiewu pod kierownictwem śpiewaczki operowej i utalentowanego pedagoga Niny Genadiewny Kruczkowej. Pierwszy występ solowy odbył się 8.03.2007 w Bohuminie w klubie Mariszka. Do dnia dzisiejszego zagrałem około 40 koncertów: solowych, z Krystyną Bezecny- Przyhodą, Tomaszem Pasterniakiem oraz z wrocławskim multiinstrumentalistą Stanisławem Marinczenko.

W 2012 roku razem ze S. Marinczenko (gitara, mandolina, pianino) i Krystyną Bezecny-Przyhodą nagrałem autorski album Dancing on the edge of Love. W tymże roku wraz z T.Pastrniakiem nagrałem mini album Mezi Svyma – „pierwsze nagrania”. Muzyczny projekt Mezi svýma (wśród swoich) istnieje od 2011 roku. W tym roku udało się po raz czwarty zebrać w znanym ostrawskim klubie muzycznym (http://www.klubparnik.cz/) liczne grono słuchaczy – wielbicieli akustycznej muzyki. В 2012 r. naszym gósciem honorowym był Stanisław Marinczenko, w 2013 – Sewa Moskwin, a w 2014 – Janusz Kasprowicz. Obecnie występuje solo http://bandzone.cz/igorjelinek?at=gig) lub już ze wspomnianym niejednokrotnie S.Marinczenko, wokalistą i muzykiem multiinstrumentalistą (fortepian, gitara, akordeon, mandolina, harfa celtycka, irlandzkie buzuki) . Wykonujemy własne kompozycje, a także covery z naciskiem na rosyjski kontekst kulturowy (W.Wysocki, B.Okudżawa, A.Rozenbaum, W.Coj, grupa Lube itd.) Razem stworzyliśmy różnorodny program koncertowy, składający się z pieśni odnoszących się do różnych gatunków muzycznych wykonywanych w czterech językach (polski, czeski, rosyjski, angielski). Nasze interpretacje charakteryzują się bogactwem oryginalnych wokalno-instrumentalnych aranżacji.

Wykształcenie & zawód :

W 2004 r. ukończyłem Uniwersytet Wrocławski (Ostrawa, Czechy), specjalizacja: nauczyciel języka angielskiego i rosyjskiego w średnich szkołach. W 2011 roku obroniłem w Uniwersytecie im. Masaryk (Brno, Czechy) rozprawę doktorską na temat: „Syntetyczny gatunek pieśni autorskiej w kontekście rosyjskiej kultury: W świecie kompozycji pieśniarskich Włodzimierza Wysockiego”. Obecnie pracuję jako starszy wykładowca na wydziale filologii słowiańskiej na Uniwersytecie w Ostrawie. Prowadzę zajęcia dt. tłumaczenia pisemnego, współczesnej literatury rosyjskiej, rosyjskiej kultury 20 w. itd. Od 2014 roku jestem również głównym wykonawcą projektu badawczego „Współczesna rosyjska i polska poezja śpiewana”.


Staszek Marinczenko

Rosjanin, który urodził się w Charkowie, wychował w ZSRR, dorastał w Jeleniej Górze i z której trafił ostatecznie do Wrocławia.

Z wykształcenia filolog oraz pianista, absolwent filologii słowiańskiej na Uniwersytecie Wrocławskim.

Zamiłowanie filologiczne oraz pasja muzyczna tworzą wybuchową mieszankę, której efekty czasami są nieco zaskakujące, zwłaszcza dla samego autora.

Pianista klasyczny i jazzowy – w trakcie nauki w szkole muzycznej wydawało mu się, że woli jazz i klimaty pokrewne, z kolei w ciągu 2 lat szkoły jazzowej im. Z. Czwojdy doszedł do wniosku, że jednak woli grać klasykę, co spowodowało wybór Studium Organistowskiego. które ukończył w 2010 roku.

Gitarzysta – wyjątkowo nieklasyczny. Zafascynowany dorobkiem zarówno ambitnych zespołów jak Pink Floyd, King Crimson, jak i rzecz jasna nieśmiertelnym blues’em, szlifował swoje umiejętności w zespole blues­rockowym, w którym zaczął grać w wieku 17 lat. W 1999 roku zespół był laureatem I nagrody Jeleniogórskiej Ligi Rocka, a rok później został nagrodzony na Przeglądzie Rockowych Zespołów w Świdnicy. Od 10 lat jest wiernym akompaniatorem Konkursu Piosenki Słowiańskiej we Wrocławiu i laureatem II nagrody w trzeciej edycji oraz współtworcą wielu barwnych muzycznie projektów (folk, piosenka literacka, bardowskie nastroje, tradycyjna muzyka irlandzka, elektro­gotyk). W roku 2007 był gościem Festiwalu Muzyki Ukraińskiej.

Od 2001 roku wielokrotnie koncertował prezentując słuchaczom własny repertuar, rosyjskie pieśni i romanse w ramach projektu „Rosyjskie pieśni”, wykonując tak znane utwory Okudżawy jak, „Modlitwa” , jak i W. Wysockiego „Cyganoczka”, w międzyczasie komponując i szlifując umiejętności gry na takich instrumentach jak: harfa, bouzouki, akordeon, gitara basowa, mandolina, scottish whistle oraz mandolina.